نقد و معرفی کتاب جهان های ممنوعه موراکامی اثر متیو کارل استرچر

کتاب جهان‌های ممنوعۀ موراکامی، نوشتۀ متیو کارل استرچر، به همت نشر مصدق به چاپ رسیده است. هاروکی موراکامی یکی از نویسندگان برجستۀ ژاپن است که کمتر کسی را با شهرت و محبوبیت جهانی وی می‌توان یافت. قلم جادویی او به خلق جهان‌هایی می‌پردازد که هر خواننده‌ای را برای مدت‌ها در خود فرو برده و شگفت‌زده می‌کند.

کتاب جهان‌های ممنوعۀ موراکامی خواننده را راهی سفری عجیب می‌کند که همۀ ابعاد نگارش موراکامی را در خود جای داده است؛ سفری مبهم و مرموز به درونی‌ترین بخش ذهن، با ابعادی متافیزیکی که بیشتر صحنه‌ها و شخصیت‌های خیالی از دل آن بیرون آمده‌اند و درنهایت جهان‌های ممنوعۀ موراکامی که افشاکنندۀ شالودۀ روانی و اساطیری جهانی دیگر است.

متیو کارل استرچر، نویسندۀ این کتاب، با بررسی موشکافانۀ همۀ آثار موراکامی، نشان می‌دهد که چگونه این ملاحظات بر تصاویر فردی و روح جمعی رنگی دیگر می‌زند و از اعماق جهانی دیگر، جهان درونی موراکامی را، اعم از ناخودآگاه یا جهان‌های زیر، به نگارش درآورده و ارتباطش با زبان را ترسیم می‌کند.

استرچر درنهایت با بررسی مفصل یکی از جدیدترین رمان‌های موراکامی، به نام سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش، کتاب را خاتمه داده و نتیجه‌گیری می‌کند.
از آغاز کار ادبی هاروکی موراکامی، رمان‌نویس ژاپنی متولد ۱۹۴۹، بیش از سه دهه می‌گذرد. نام اولین اثر او رمان موجز و مختصرِ به آواز باد گوش بسپار بود که در ۱۹۷۹ منتشر شد.

با وجود ترجمۀ این اثر و نیز اثر بعدی او، که پین بال نام داشت، موراکامی نتوانست به خارج از کشور ژاپن راه یابد. البته گفته شد که این تصمیم خود او بوده است. پذیرفته شدن موراکامی به‌عنوان نویسنده‌ای مطرح، برای نخستین‌بار بسیار عجیب بود. علی‌رغم دریافت جایزۀ گونزو برای رمان به آواز باد گوش بسپار و با توجه به حضور کارشناسان و نویسندگان مجرب، کسی باور نداشت که موراکامی تا مدت‌ها مطرح باقی بماند.

سال ۲۰۰۵ برای او یادآور خاطراتی تلخ است. او می‌گوید: «من در مقایسه با دیگر نویسندگان، آن‌قدر عجیب‌وغریب بودم که انجمن ادبی ژاپن اصلاً من را در نظر نمی‌گرفت. من در دنیای ادبی جایی نداشتم و برعکس آسیبی بر ادبیات سنتی شمرده می‌شدم.» اما پس از گذشت سال‌ها، با افزایش محبوبیت جهانی موراکامی، محققان و کارشناسان مجذوب سبک نگارش او و نیز جسارتش در نقض سبک ادبیات هنری شدند.

تحقیقات موراکامی در زمینۀ روح آدمی، نمایش مسائل ماوراء یا رئالیسم جادویی، برداشت خاص و عجیبش از تاریخ و اطلاع جامع او از هنر نواختن، به‌خصوص ساز جاز، بر محبوبیت او افزود